Życiorys Naukowy

Sylwetka dr h.c. Politechniki Poznańskiej

Podstawową dyscypliną naukową Prof. Piotra Perzyny jest mechanika ciała stałego.

Opublikował ogółem ponad 275 prac, w tym przed uzyskaniem tytułu profesora zwyczajnego 103, po uzyskaniu tego tytułu ponad 172. W ogólnej liczbie publikacji znajduje się ponad 267 artykułów i rozpraw, 6 monografii oraz 2 podręczniki akademickie.

Prof. Piotr Perzyna w Pracowni Teorii Materiałów Niesprężystych IPPT PAN w ramach działalności statutowej przez wiele lat kierował zadaniem badawczym ,,Zagadnienia lokalizacji i zniszczenia ciał niesprężystych''. Kierował również projektami badawczymi: KBN Nr 311129101 n.t. ,,Mikromechanika lokalizacji i zniszczenia w ciałach niesprężystych''; KBN Nr PB 246/T07/96/10 n.t. ,,Lokalizacja odkształceń i analiza wrażliwości w mechanice konstrukcji''; KBN Nr 648/T07/96/11 n.t. ,,Analiza wpływu mikrostruktury na zjawiska lokalizacji deformacji plastycznych w kryształach''; KBN 3P 404 03107 ,,Opis zjawisk lokalizacji i zniszczenia w procesie plastycznego płynięcia'' oraz projektem badawczym KBN Nr 7T07A 006 16 ,,Numeryczna symulacja procesów plastycznego płynięcia z uwzględnieniem lokalizacji i zniszczenia przy obciążeniach dynamicznych''.

W okresie 2004-2006 Prof. Piotr Perzyna koordynował ze strony polskiej realizację polsko-amerykańskiego projektu badawczego nt. ,,Localization and Fracture under Dynamic Loading Processes in Mesomechanics Problems'' w ramach porozumienia o współpracy naukowej i technicznej między Polską Akademią Nauk i Narodową Fundacją Naukową (NSF) USA.

Prof. Piotr Perzyna jest twórcą nowej dyscypliny naukowej - teorii lepkoplastyczności. Jego prace z tej dziedziny stały się podstawą szerokich badań w wielu krajowych i zagranicznych ośrodkach naukowych i są często cytowane (por. Citation Index).

Na szczególną uwagę zasługują badania i uzyskane rezultaty w dziedzinie modelowania konstytutywnego materiałów niesprężystych dla opisu lokalizacji i zniszczenia. Prof. Piotr Perzyna zaproponował oryginalną koncepcję opisu w ramach termodynamicznej struktury z parametrami wewnętrznymi. Wybór zbioru parametrów wewnętrznych jest uzasadniony zarówno podstawami fizykalnymi jak również obserwacjami doświadczalnymi. Koncepcja ta została szeroko wykorzystana do zbadania zjawisk lokalizacji i zniszczenia w monokryształach oraz w materiałach polikrystalicznych przy pomocy metod analitycznych. Udało się uzyskać w zamkniętej postaci kryteria lokalizacji deformacji plastycznych. Dzięki temu można było szczegółowo zbadać wpływ różnych efektów na wystąpienie zjawiska lokalizacji.

W ostatnim okresie Prof. Piotr Perzyna osiągnął oryginalne rezultaty w dziedzinie badania niestabilności procesów plastycznego płynięcia i teorii zniszczenia. W zakresie tych badań Prof. P. Perzyna nawiązał i rozwinął szeroką współpracę z Politechniką Poznańską oraz z Uniwersytetem w Hanowerze. Rezultaty tych badań mają szczególne znaczenie dla rozwoju metod numerycznych oraz komputerowych symulacji procesów plastycznego płynięcia. Opracowane procedury numeryczne są stabilne i pozwalają na badanie zjawisk lokalizacji i zniszczenia. Dzięki temu są szeroko cytowane i rozwijane w wielu ośrodkach naukowych USA, Anglii, Francji, Hiszpanii, Danii, Włoch, Holandii, Japonii, Niemiec, Argentyny, Bułgarii, Rumunii i Rosji.

Bardzo ciekawe rezultaty uzyskał Prof. Piotr Perzyna w dziedzinie termodynamiki materiałów niesprężystych oraz w zagadnieniach dynamicznych i falowych. Dużą wagę poznawczą i praktyczną miały Jego prace w dziedzinie opisu własności mechanicznych materiałów napromieniowanych. Warto dodać, że tematyka prac doktorskich w różnych ośrodkach zagranicznych (np. Delft University of Technology, MIT, Tokyo University, George Washington University, Grenoble University, Barcelona University of Technology) wynika z rezultatów badań Prof. P.Perzyny.

Wiele rozdziałów w obecnie wydawanych monografiach naukowych dotyczących teorii plastyczności omawia szczegółowo rezultaty Prof. P. Perzyny z zakresu

teorii lepkoplastyczności oraz modelowania konstytutywnego dla opisu lokalizacji i zniszczenia

(np. J. Lubliner, Plasticity Theory, MacMillan, London 1990; L. Davison, D.E. Grady, M. Shahinpoor, High--Pressure Shock Compression of Solids (Dynamic Fracture and Fragmentation), Springer, New York 1996; J.C. Simo and T.J.R. Hughes, Computational Inelasticity, Springer, New York 1998.

Czynny udział w życiu naukowym:

Prof. Piotr Perzyna brał czynny udział od 1964 roku we wszystkich Międzynarodowych Kongresach Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (IUTAM) wygłaszając na nich referaty dotyczące własnych badań naukowych. Przy czym na Kongresie IUTAM w Toronto w 1980 roku został poproszony do wygłoszenia referatu generalnego. Uczestniczył w wielu Sympozjach IUTAM oraz Colloquiach EUROMECH. Sam organizawał trzy Colloquia EUROMECH w 1972, 1979 i 1986. Był również organizatorem XVI-tej Polskiej Konferencji Ciała Stałego (Krynica 1974) oraz 33rd Solid Mechanics Conference (Zakopane, 2000).

Uczestniczył w wielu innych konferencjach międzynarodowych i był zapraszany do ich komitetów naukowych oraz do wygłaszania referatów generalnych.

Organizował w 1978, 1980, 1988 i 1997 międzynarodowe kursy w CISM, Udine, Włochy.

Prof. Piotr Perzyna jest w okresie 1981--1986 członkiem Europejskiego Komitetu Mechaniki (EUROMECH).

Od 1964 do 1994 roku jest członkiem Komitetu Redakcyjnego Archiwum Mechaniki Stosowanej i Rozpraw Inżynierskich.

Od 1972 do 2002 był członkiem Komitetu Redakcyjnego Biblioteki Mechanik Stosowanej, IPPT, PAN.

1991--1996 członek Advisory Board of International Journal of Plasticity, Pergamon Press.

1990--1996 członek Advisory Board of International Journal Impact Engineering, Pergamon Press;

1992--1998 członek Advisory Board of the JSME International Journal Mechanics and Material Engineering, Published by The Japan Society of Mechanics Engineers;

1992--1997 członek Advisory Board of the European Journal of Mechanics, A Solids.

Od 1974 roku jest członkiem Rady Naukowej IPPT PAN wchodząc i przewodnicząc w wielu jej komisjach.

1980--1984 kierownik problemu międzyresortowego MR.I--23.

Przez trzy kadencje pełnił funkcję kierownika Sekcji Mechaniki Ciała Stałego w Komitecie Mechaniki PAN.